NI IKE SEÑERES
Sa teoriya, posibleng maging konektado ang may 42,035 na barangay sa isa’t isa sa internet
basta’t may signal.
 |
| Photo Credit: saguntobarangay.blogspot.com |
Sa ngayon, ang teoryang ito ay mabilis na nagiging malapit sa
katotohanan dahil posible nang magkaroon
ng signal ang bawa’t isa sa mga barangay na ito.
Kahit na mukhang napakahirap gawin, makatotohanan
ito dahil kahit na walang signal sa isang lugar, posible na ngayon na magtayo
ng mga alternatibong paraan.
Ang ilan sa mga ito ay sa
pamamagitan ng Digital Service Line (DSL), General Pocket Radio Service
((GPRS), Long Term Evolution (LTE), Virtual Public Network (VPN) at microwave and
fiber optic cables. Ang internet mula sa
satellite ay isa ring serbisyong komersiyal, ngunit hindi ito kinokonsiderang
mga karaniwang paraan.
Maaari rin na makakuha ng signal mula sa tinatawag na Television
White Space (TVWS) at gayundin sa Radio Frequency (RF).
Sa isang banda naman, bagama’t maaaring magkaroon ng signal ang
isang lugar mula sa mga tagapagdala nito tulad ng satellite o microwave, dito
papasok ang isyu ng gastusin.
Sa tingin ko, sulit na sulit ang computerization kung mababawi ang gastos sa kuneksiyon. Masasabing ang karunungan at kaalamang makakamit ay sobra-sobra nang
pangsulit sa ginastos sa kuneksiyon,
bukod pa sa ibang karagdagang benepisyong dulot nito.
Para mas maintindihan natin kung paano gumagana ang computerization ng
isang barangay, ipagpalagay natin na kailangan nito ng panloob at panlabas na
sistema.
Sa pangangailangang internal
nito, ang isang barangay ay dapat na may software na pang-administratibo tulad
ng human resources at accounting software gayundin ng sistema para sa
directory ng mga residente at iba pang sektor sa barangay tulad ng mga bahay
kalakal; software para sa mga lupon pangkatarungan at pangkaunlaran; para sa
mga ordinansa, ID at iba pa.
Para sa sistemang panlabas, kakailanganin ng barangay ng mga
sistema para sa electronic commerce, online learning, medical at disaster
warning software halimbawa. Sa ibang mga
pagkakataon, maaari silang payagan ng mga LGU na magkaroon din ng sistema para sa
business permits at real property taxes.
Sa teoriya (gayundin sa itinatakda ng Local Government Code) ang
barangay ay maaaring patakbuhin tulad ng
isang korporasyon sa ilalim ng mga alituntunin nito para sa mabuting pamamahala. Gayunman, mahirap pa rin sa mga panahong ito
na ipatupad ang mabuting pamamahala sa isang barangay kung hindi
maisasakatuparan ang computerization.
Kung ang barangay ay mapapatakbong tulad ng isang korporasyon, ang
mamamayang naninirahan dito ay maituturing na isang customer na rin.
Sa ganitong pananaw, ang pagkakaloob ng
serbisyo sa mamamayan ay mapapamahalaan ng maayos sa tulong ng Customer
Relations Management software o CRM
gayundin ng iba pa na ginagamit sa pamamahala ng isang pribadong korporasyon
tulad ng Human Resource Information System (HRIS), Computerized Accounting
System (CAS) at kahit na ang Geographic Information System o GIS na makatutulong sa pagpaplano at paghahanda sa mga sakuna. (Isinalin sa Filipino at hinango mula sa Panay News)
